-
1 exitus
exitus ūs, m [ex + 1 I-], a going out, going forth, egress, departure: omni exitu interclusi, Cs.: hominum exitūs adservare, Cs.: ne exitus inclusis ab urbe esset, L.— A way of egress, outlet, passage: angustus portarum, Cs.: de multis nullus, Iu.: insula exitūs maritimos habet: septem e domo, L.—Fig., a way out, end, close, conclusion, termination: orationis: adducta ex exitum quaestio est: magnarum initia rerum facilem exitum habuerunt, Cs.: casūs habent in exitu similīs (verba): Hinc omne principium, huc refer exitum, H.: in exitu iam annus erat, L.: oppugnationis, Cs.: fabulae, catastrophe: vitae, N.: tristīs exitūs habuit consulatus: causae, quae plurimos exitūs dant ad eius modi degressionem, i. e. opportunities. —End of life, end, death: Caesaris: hic exitus illum tulit, etc., V.: saevus, Iu.: bonos exitūs habere.— A means, method, way, device, solution: exitus ab utroque datur regi: defensionis.— An issue, result, event: incertus belli: huius diei: de exitu rerum sentire, Cs.: futuri temporis, H.: spei, accomplishment, L.: sine exitu esse, without result, L.: ingens, V.: meliores habere exitūs: (fortuna) Belli secundos reddidit exitūs, H. — Prov.: Exitus acta probat, the event justifies the deed, O.* * *exit, departure; end, solution; death; outlet, mouth (of river) -
2 exitus
1.exĭtus, a, um, Part., from exeo, II.2. I.Lit.:B.reditum mihi gloriosum injuria tua dedit, non exitum calamitosum,
Cic. Par. 4, 29:omni exitu et pabulatione interclusi,
Caes. B. G. 7, 44 fin.:exitum sibi parere,
id. B. C. 3, 69, 3.—In plur.:singulorum hominum occultos exitus asservare,
Caes. B. C. 1, 21, 4; 1, 25, 4. —Of things:introitusque elementis redditus exstat,
Lucr. 6, 494:exitus ut classi felix faustusque daretur,
a setting sail, departure, id. 1, 100:amnis,
a flowing out, discharge, id. 6, 727: animaï (i. e. venti), a bursting or rushing out, id. 6, 586; cf. Quint. 1, 11, 7.—Transf., concr., way of egress, outlet, passage:II.exitum non habent, ac pervium non est,
Varr. L. L. 5, § 145 Müll.:cum angusto portarum exitu se ipsi premerent,
Caes. B. G. 7, 28, 3:in exitu paludis,
mouth, Plin. 2, 103, 106, § 226:cibi,
vent, id. 11, 34, 40, § 116 et saep.:si de multis nullus placet exitus,
Juv. 6, 33.—In plur.:insula undique exitus maritimos habet,
Cic. Verr. 2, 2, 75, § 185:septem exitus e domo fecerat,
Liv. 39, 51, 5; Col. 6, 30, 8:alvorum,
Plin. 21, 14, 48, § 82 et saep.Trop.A. 1.In gen.:2.hujus orationis difficilius est exitum quam principium invenire,
end, close, Cic. de Imp. Pomp. 1, 3; cf.: quemadmodum expediam exitum hujus institutae orationis, non reperio, id. Fam. 3, 12, 2:exitus fuit orationis,
Caes. B. G. 4, 8, 1:ut tragici poëtae, cum explicare argumenti exitum non potestis, confugitis ad deum,
Cic. N. D. 1, 20, 53:adducta ad exitum quaestio est,
id. Tusc. 5, 6, 15; cf.:ad exitum pervenire,
id. Fam. 10, 22, 2; id. Or. 33, 116:ita magnarum initia rerum celerem et facilem exitum habuerunt,
Caes. B. C. 3, 22 fin.:verba quae casus habent in exitu similes,
at the end, Cic. Or. 49, 164; cf.in the foll.: fugam quaerebamus omnes, quae ipsa exitum non habebat,
end, aim, id. Phil. 5, 16, 42:hinc omne principium, huc refer exitum,
Hor. C. 3, 6, 6 et saep.:in exitu est meus consulatus,
Cic. Mur. 37, 80; cf.: in exitu jam annus erat Liv. 35, 10, 1:superioris anni,
id. 30, 26, 2:veris,
Plin. 17, 22, 35, § 170:oppugnationis,
Caes. B. C. 3, 9, 8:mimi, fabulae,
the catastrophe, conclusion, Cic. Cael. 27, 65:vitae,
end of life, latter end, Nep. Eum. 13; cf.:vitae mortisque,
Vell. 2, 7, 1.—In plur.:tristes exitus habuit consulatus,
Cic. Brut. 34, 128: eae causae sunt plenissimae, quae plurimos exitus dant ad ejusmodi degressionem, outlets, i. e. opportunities, id. de Or. 2, 77, 312: habent exitus aut in a aut in e, etc., Varr. L. L. 10, § 62 Müll.—In partic., end of life, end, death:3.natura ad humanum exitum (Romulum) abripuit,
Cic. Rep. 1, 16 fin.:duravere usque ad Sejani exitum,
Plin. 8, 58, 74, § 197; Amm. 14, 11:exitus in dubio est,
Ov. M. 12, 522:Thrasymachi,
Juv. 7, 204:saevus et illum exitus eripuit,
id. 10, 127; 271.—In plur.:nonnumquam bonos exitus habent boni,
Cic. N. D. 3, 37, 89:non igitur fatales exitus habuerunt,
id. Div. 2, 9, 24.—A means, method, way, device, solution of a difficulty:B.cum autem exitus ab utroque datur conturbato errantique regi,
Cic. Fin. 5, 22, 63:non solum viam quaestus invenerunt, verum etiam exitum ac rationem defensionis,
id. Verr. 2, 3, 82, § 190:jam nullum fortunis communibus exitum reperietis,
id. Dom. 47, 123.—Issue, result, event, i. q. eventus:si mihi alterutrum de eventu atque exitu rerum promittendum est,
Cic. Fam. 6, 1, 5:in unum exitum spectare,
id. de Or. 1, 20, 92:videtur ad exitum venisse quaestio,
id. Tusc. 5, 7, 18; id. Fin. 2, 1, 3:neque exitum legis esse in meretrice publicanda,
i. e. the law would be without proper effect, id. Inv. 2, 40, 118, v. the context:de exitu rerum sentire,
Caes. B. G. 7, 52 fin.:incerto etiam nunc exitu victoriae,
id. ib. 7, 62, 6:de exitu fortunarum suarum consultabant,
id. ib. 7, 77, 1; cf. id. ib. 3, 8, 3; and:prudens futuri temporis exitum Caliginosa nocte premit deus,
events, Hor. C. 3, 29, 29: ut quae rei publicae polliceremur, exitu praestaremus, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8, 3:exitum rei imponere,
Liv. 37, 19, 1:quaestiones ad exitum perductae,
id. 40, 19, 10:ad exitum spei pervenire,
accomplishment, id. 5, 12, 4; so,serae exitum spei exspectare,
id. 5, 6, 2:sine exitu esse,
without result, id. 32, 40, 3.—In plur.:fortasse haec omnia meliores habebunt exitus,
Cic. Fam. 2, 16, 6:quae (responsa haruspicum) aut nullos habuerint exitus aut contrarios,
id. Div. 2, 24, 52:Liber vota bonos ducit ad exitus,
Hor. C. 4, 8, 34; cf.:(fortuna) Belli secundos reddidit exitus,
id. ib. 4, 14, 38.—Prov.:exitus acta probat,
the event justifies the deed, Ov. H. 2, 85. -
3 abitus
abitus ūs, m [abeo], a departure, removal: post abitum huius pestis: excruciarier eius abitu, T.—An outlet, way of exit, passage out: abitum custode coronant, V.: vehicula sepserant abitūs, Ta.* * *departure, removal; going away; way out, exit, outlet, passage out, egress
См. также в других словарях:
egress — 1 / ē ˌgres/ n [Medieval Latin egressus, literally, act of going out, departure, from Latin, from egredi to go out, from e out + gradi to make one s way] 1: the action or right of going or coming out 2: a place or means of going out or exiting… … Law dictionary
egress — [n] passage out departure, doorway, emanation, emergence, escape, exit, exiting, exodus, issue, opening, outlet, setting out, vent, way out, withdrawal; concepts 195,440 Ant. entrance … New thesaurus
egress — ► NOUN formal 1) the action of going out of or leaving a place. 2) a way out. DERIVATIVES egression noun. ORIGIN from Latin egressus, from egredi go out … English terms dictionary
egress — [ē gresh′ənē′gres΄] n. [L egressus < pp. of egredi, to go out < e , out + gradi, to step, go: see GRADE] 1. the act of going out or forth; emergence: also egression [ē gresh′ən] 2. the right to go out 3. a way out; exit … English World dictionary
way out — index egress, loophole, outlet Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Egress — (Roget s Thesaurus) >Motion out of. < N PARAG:Egress >N GRP: N 1 Sgm: N 1 egress egress exit issue Sgm: N 1 emersion emersion emergence Sgm: N 1 outbreak outbreak outburst Sgm: N 1 eruption eruption … English dictionary for students
egress — 1. noun /ˈiːɡrɛs/ a) An exit or way out Buildings or portions thereof shall be provided with a means of egress system as required this chapter. The provisions of this chapter shall control the design, construction and arrangement of means egress… … Wiktionary
egress — noun 1) the egress from the gallery was blocked Syn: exit, way out, escape route Ant: entrance 2) a means of egress Syn: departure, exit, withdrawal, retreat, e … Thesaurus of popular words
egress — I (New American Roget s College Thesaurus) Act of going out Nouns 1. egress, exit, issue, emergence, eruption, emanation, exudation, percolation, weeping, leakage, oozing, dripping; gush, efflux, outpouring, effluence, effusion, drain, drainage,… … English dictionary for students
egress — [ i:grɛs] noun formal the action of going out of or leaving a place. ↘a way out. Derivatives egression noun Origin C16: from L. egress , egredi go out … English new terms dictionary
egress — n. 1 a going out. b the right of going out. 2 an exit; a way out. 3 Astron. the end of an eclipse or transit. Derivatives: egression n. (in senses 1, 2). Etymology: L egressus f. egredi egress (as E , gradi to step) … Useful english dictionary